کلیندامایسین یک آنتیبیوتیک از گروه لینکوسامیدها است که برای درمان انواع مختلف عفونتهای باکتریایی استفاده میشود. این دارو در درمان عفونتهای پوستی، تنفسی، دندانپزشکی و عفونتهای داخلی کاربرد دارد. کلیندومایسین به عنوان یک آنتیبیوتیک موثر، به دلیل ویژگیهای خاص خود در مقابله با انواع مختلف باکتریها، از جمله باکتریهای گرم مثبت و برخی از باکتریهای گرم منفی، در بسیاری از شرایط درمانی به کار میرود.
کلیندومایسین معمولاً در قالب قرص، کپسول، شربت، و محلول تزریقی در دسترس است. این دارو به دلیل ویژگیهای جذب بالا از دستگاه گوارش، در درمان عفونتها موثر است، ولی برای درمان برخی از عفونتها نیاز به تزریق یا مصرف وریدی دارد.
نام عمومی: کلیندومایسین
نامهای تجاری: دالاسین، کلیندامایسین
فرمول شیمیایی: C18H33ClN2O5S
وزن مولکولی: 466.98 گرم/مول
شکل ظاهری: معمولاً به صورت پودر سفید یا کپسولهای ژلاتینی یا شربت در دسترس است.
حلالیت: این دارو در آب کمحل است، اما در الکل و استون حل میشود.
کلیندومایسین با مهار سنتز پروتئین باکتریها در سطح زیرواحد 50S ریبوزوم عمل میکند. این دارو از اتصال به ریبوزومها جلوگیری کرده و سنتز پروتئینهای باکتریها را متوقف میکند. به این ترتیب، رشد و تکثیر باکتریها را مهار کرده و باعث از بین رفتن آنها میشود.
کلیندومایسین عمدتاً بر باکتریهای گرم مثبت و برخی از باکتریهای گرم منفی تاثیر دارد. این دارو در درمان عفونتهایی که توسط استافیلوکوکها، استرپتوکوکها، و برخی از باکتریهای بیهوازی ایجاد شدهاند، بسیار موثر است. در عین حال، کلیندومایسین به عنوان یک داروی ضد باکتریایی میتواند در برابر برخی از پاتوژنهای مقاوم مانند MRSA (استافیلوکوک مقاوم به متیسیلین) عمل کند.
کلیندومایسین پس از مصرف خوراکی به سرعت و به خوبی جذب میشود. این دارو در کبد متابولیزه شده و از طریق ادرار و مدفوع دفع میشود. در صورت مصرف خوراکی، اثرات دارو معمولاً بعد از یک ساعت شروع میشود، اما اگر دارو تزریق شود، اثرات آن سریعتر ظاهر خواهد شد.
نیمهعمر کلیندومایسین معمولاً حدود 2 تا 3 ساعت است. این بدین معنی است که دارو حدود 2 تا 3 ساعت بعد از مصرف، به نصف مقدار اولیهاش کاهش مییابد. نیمهعمر دارو تحت تاثیر دوز و شرایط پزشکی فرد میتواند تغییر کند.
کلیندومایسین برای درمان عفونتهای پوستی که ناشی از باکتریهای مختلف از جمله استافیلوکوکها و استرپتوکوکها است، به کار میرود. این دارو به ویژه در درمان آکنه و دمودکس (باکتریهای موجود در غدد چربی پوست) موثر است.
در برخی از عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی و زیرین مانند برونشیت و ذاتالریه (پ neumonia) که توسط باکتریها ایجاد میشود، از کلیندومایسین به عنوان داروی کمکی همراه با دیگر آنتیبیوتیکها استفاده میشود.
کلیندومایسین در درمان عفونتهای دندانپزشکی مانند آبسههای دندانی و عفونتهای لثه به کار میرود. این دارو به دلیل داشتن خاصیت ضد باکتریایی قوی در کاهش عفونتهای دندانی موثر است.
کلیندومایسین برای درمان عفونتهای ناشی از باکتریهای بیهوازی مانند عفونتهای لگنی، عفونتهای شکمی و عفونتهای دستگاه گوارش کاربرد دارد.
این دارو در درمان عفونتهایی که بر اثر باکتریهای حساس به کلیندومایسین ایجاد شدهاند، مانند عفونتهای داخلی (کبد، دستگاه ادراری، و مجاری صفراوی) و عفونتهای استخوانی به کار میرود.
✅ اثر سریع و موثر بر انواع مختلف باکتریهای گرم مثبت و بیهوازی
✅ قابلیت جذب بالا از دستگاه گوارش
✅ قابلیت استفاده در صورت مقاوم بودن به برخی از آنتیبیوتیکها
✅ کاهش عوارض جانبی در مقایسه با برخی از آنتیبیوتیکهای دیگر
✅ عدم نیاز به مصرف زیاد در صورت مصرف خوراکی و تزریقی
مشکلات گوارشی از جمله تهوع، استفراغ، اسهال و در موارد نادر اسهال شدید و کلستریدیوم دیفیسیل
واکنشهای آلرژیک مانند کهیر، خارش و تورم
اختلالات کبدی مانند افزایش آنزیمهای کبدی
خطرات ایجاد عفونتهای قارچی به دلیل تاثیرات دارو بر باکتریهای مفید روده
در دوران بارداری: کلیندومایسین به طور کلی در دوران بارداری در گروه C قرار دارد، یعنی ممکن است برای جنین خطرناک باشد، مگر در موارد ضروری و تحت نظر پزشک.
در دوران شیردهی: کلیندومایسین به شیر مادر منتقل میشود، بنابراین باید با احتیاط مصرف شود.
در بیماران مبتلا به بیماریهای کبدی یا کلیوی: در افرادی که مشکلات کبدی یا کلیوی دارند، دوز دارو باید تنظیم شود.
کلیندومایسین یک آنتیبیوتیک موثر است که برای درمان انواع عفونتهای باکتریایی استفاده میشود. این دارو با مهار سنتز پروتئین در باکتریها به رشد آنها پایان میدهد و به طور گسترده در درمان عفونتهای پوستی، تنفسی، دندانی، و عفونتهای بیهوازی کاربرد دارد. هرچند که کلیندومایسین به طور کلی ایمن است، ولی مانند سایر داروها ممکن است عوارض جانبی داشته باشد، بنابراین استفاده از آن باید تحت نظر پزشک و با توجه به وضعیت بیمار انجام شود.